Napęd aut hybrydowych stanowi kombinację silnika spalinowego (diesel lub benzyna) i silnika elektrycznego. Oba systemy wzajemnie się uzupełniają i są od siebie w pewien sposób zależne. Diagnozując jedynie układ silnika spalinowego w pojeździe hybrydowym możemy postępować jak w przypadku konwencjonalnego systemu. Napięcie w instalacji to nadal 12V. Zasady sterowania silnikiem spalinowym również pozostają bez zmian. Diagnozując układ napędu elektrycznego musimy pamiętać, że nie jest on już tak bezpieczny jak w samochodach spalinowych, gdyż sieć pracuje pod napięciem kilkuset volt. Mechanik musi posiadać uprawnienia SEP do 1 kV oraz stosowną wiedzę. Serwis który nie posiada uprawnień nawet w przypadku posiadanego ubezpieczenia warsztatowego będzie odpowiadał w 100% za ewentualne szkody, podobnie jak w przypadku braku uprawnień do obsługi ładunków pirotechnicznych przy pracach związanych z systemem poduszek bezpieczeństwa AIR-BAG.

Nie wystarczy tu wiedza elektryka, gdyż większość systemów posiada również układ odzyskiwania energii przedłużający czas i co za tym idzie zasięg pracy napędów elektrycznych. Ten natomiast pomimo stosunkowo prostej konstrukcji stanowi duży problem w praktyce warsztatowej. Przyczyną jest wielość rozwiązań, praktycznie prawie każdy producent ma inne. Tak więc nie zawsze jest to ładujące koło zamachowe jak w systemie KERS, są stosowane superkondensatory a także systemy sprężonego powietrza. Typów hybryd też jest nie mało, podobnie jak w przypadku systemów odzyskiwania energii producenci hybryd podążali w różnych kierunkach. Tak więc powstało pojęcie stopnia hybrydyzacji auta określającej stosunek rozdziału siły napędowej między silnik spalinowy a elektryczny i dalej podział na niepełny napęd hybrydowy oraz pełny. Przy czym pełny napęd hybrydowy pozwala na wybór między napędem elektrycznym a spalinowym oraz na jednoczesne korzystanie z obu rodzajów napędu, wiedza na temat skrzyń automatycznych w tym przypadku jest niezbędna.

Odmiany hybryd z jakimi najczęściej możemy się spotkać to:

Szeregowy - w którym silnik spalinowy nie jest połączony mechanicznie z kołami auta i służy tylko do napędu generatora prądu elektrycznego, a do poruszania auta wykorzystuje się silnik elektryczny. Przy takiej konfiguracji silnik spalinowy może przez cały czas pracować w optymalnym zakresie obrotów.

Równoległy - tak jak w konwencjonalnym aucie, silnik spalinowy połączony jest mechanicznie z kołami. Dodatkowy silnik elektryczny wspomaga go w trakcie przyspieszania oraz odzyskuje energię podczas hamowania. Obydwa układy mogą być od siebie oddzielone sprzęgłem, co pozwala na ich niezależną pracę. Typowy przykład pełnej hybrydy.

Wspomagający - silnik elektryczny nie może samodzielnie napędzać auta. Służy tylko do odzyskiwania energii oraz pomaga podczas hamowania i rozpędzania samochodu.

Rozdzielnej mocy – system mieszany (szeregowo – równoległy) umożliwia wyeliminowanie konwencjonalnych skrzyń i elementów przełączających czy sprzęgieł itp. W takich rozwiązaniach uzyskujemy efekt znany ze skrzyń CVT.  

Plug In – to raczej dodatkowa funkcja niż odmiana, pozwalająca doładować akumulatory zespołu napędowego z miejskiej sieci energetycznej. Ma to pozwolić na dodatkowe obniżenie kosztów eksploatacji oraz zmniejszenie emisji CO2 – prąd z gniazdka jest zwykle dość tani, a w dodatku w wielu krajach pochodzi głównie z odnawialnych źródeł energii.